زمانی که سخن از حضور والدین داریم ، منظورمان حضور آگاهانه است نه تحمیلی و اجباری ، آن هم به سبب چشم و هم چشمی یا تحقق رویا های از دست رفته خود !
خانوادهها نباید علایق شخصی و رؤیاهای ازدسترفتهی خود را به فرزندانشان تحمیل و القا کنند و باعث ایجاد علایق کاذب در آنها شوند و یا با دخالتهای بیشازحد خود سبب ایجاد ترس و استرس در فرزندانشان شوند.
در راهنمایی و هدایتهای خود باید جانب احتیاط را رعایت کرده، افراطوتفریط را کنار بگذارید.
هنگامی که خانواده ها با شناخت علایق بچه ها در کنار آن ها حضور پیدا میکنند ، مسیر موفق را برای آنان هموار میکنند .
حال هنگامیکه مشاورین با تجربه در کنار خانواده های دلسوز قرار میگیرند قطعا و یقینا آن اتفاق خوب رقم خواهد خورد .